Odmiana imienia Nadia przez przypadki

Nadia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nadia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nadii

Celownik
(komu? czemu?):Nadii

Biernik
(kogo? co?):Nadię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nadią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nadii

Wołacz
(hej!):Nadio!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Nadie

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nadii

Celownik
(komu? czemu?):Nadiom

Biernik
(kogo? co?):Nadie

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nadiami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nadiach

Wołacz
(hej!):Nadie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NadiaJak już wiecie mam na imię Nadia.
Ma na imię Nadia.
Nadia wraca do domu.
Nadia tego nie widzi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Nadia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NadiiPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Nadii.
Nie ma Nadii.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Nadii.
W słuchawce usłyszałam głos Nadii.
Postanowiłam zadzwonić do Nadii.

Celownik:
(komu? czemu?)
NadiiDzięki Nadii święta nabrały nowego wymiaru.
Ja na pewno przekaże swój procent Nadii.
Proszę Nadii nie dokuczać!
Tym razem nie damy Nadii dojść do głosu.
Mama przyznała rację Nadii.

Biernik:
(kogo? co?)
NadięPoszłam dalej i wtedy poznałam Nadię.
Spojrzałam na Nadię.
Sierżant wpatrywał się w Nadię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Zdjęcie przesłane przez Nadię.
Chwyciła Nadię za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NadiąPracuję z Nadią.
Sprzątam pokój z Nadią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Nadią.
Zostanę tu tylko z Nadią i chłopakami.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Nadią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NadiiWczoraj wspomniałam o Nadii z moim tatą.
Dobrze, że wspomniałeś o Nadii.
Kiedyś tam chciałam napisać o Nadii.
Powiedz mi, co myślisz o Nadii.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Nadii.

Wołacz:
(hej!)
NadioCześć Nadio!
Dobranoc Nadio!
Hej Nadio!
Dzień dobry Nadio!
Nadio! Gdzie jesteś?