Odmiana imienia Nadziulka przez przypadki

Nadziulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nadziulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nadziulki

Celownik
(komu? czemu?):Nadziulce

Biernik
(kogo? co?):Nadziulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nadziulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nadziulce

Wołacz
(hej!):Nadziulko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NadziulkaNadziulka ma katar i źle się czuje.
Dopiero do mnie dotarło, że Nadziulka już tu jest.
Dziś Nadziulka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ja i Nadziulka nie wiedziałyśmy, co robić.
Na drugie imię mam Nadziulka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NadziulkiRozalia podeszła do Nadziulki.
Pożyczę od Nadziulki samochód i możemy jechać.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Nadziulki.
Piszę list do Nadziulki.
Dziadek Nadziulki w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
NadziulceNadziulce włosy stanęły dęba na głowie.
Chciałam szybko pochwalić się Nadziulce.
Zerwał jabłko i podał je Nadziulce.
Powiedz wszystkim i Nadziulce, że nic mi nie jest.
Ja na pewno przekaże swój procent Nadziulce.

Biernik:
(kogo? co?)
NadziulkęPatrzę na Nadziulkę i nic nie rozumiem.
Przyniesiona przez Nadziulkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Lubię Nadziulkę.
Czekałam na Nadziulkę w kawiarni.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Nadziulkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NadziulkąKasia z Nadziulką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Razem z Nadziulką zrobiłyśmy obiad.
Idę na spacer z Nadziulką.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Nadziulką na krytym basenie.
Pracuję z Nadziulką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NadziulcePomyśl nad tym, co mówiłam ci o Nadziulce.
Przy Nadziulce zapomniałem o wszystkim.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Nadziulce.
Więcej o Nadziulce znajdziecie na naszej stronie.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Nadziulce.

Wołacz:
(hej!)
NadziulkoCześć Nadziulko!
Nadziulko! Uważaj!
Dobranoc Nadziulko!
Dziękuję Nadziulko za rozmowę!
Dobry wieczór Nadziulko!