Odmiana imienia Nadka przez przypadki

Nadka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nadka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nadki

Celownik
(komu? czemu?):Nadce

Biernik
(kogo? co?):Nadkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nadką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nadce

Wołacz
(hej!):Nadko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NadkaDopiero do mnie dotarło, że Nadka już tu jest.
Ma na imię Nadka.
Nadka nie umie śpiewać.
Nadka nie umie grać na gitarze.
Co robi Nadka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NadkiByłam pełna uznania dla rozwoju Nadki.
Jestem mamą Nadki i jeszcze trojga innych dzieci.
Na korytarzu blisko pokoju Nadki stało kilka osób.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Nadki.
Postawa Nadki była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
NadceDaję Nadce, to co najlepsze we mnie.
Oczywiście każdy przyzna rację Nadce.
Zaproponowałem Nadce dwa tematy.
Mam nadzieję, że Nadce również się podoba.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Nadce coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
NadkęCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Nadkę.
Pożegnali w końcu Nadkę i wyszli razem.
Postaram się namówić Nadkę na spacer.
Patrzył na Nadkę z pełnym zgrozy podziwem.
Kacper patrzył na Nadkę ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NadkąA sytuacja z Nadką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Razem z Nadką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Pracuję razem z Nadką.
Oboje z Nadką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Dorota spotkała się z Nadką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NadcePrzynajmniej tak myślał tata o Nadce.
Dobrze, że wspomniałeś o Nadce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Nadce.
No a teraz trochę więcej o Nadce.
Hipnotyzująca powieść o Nadce i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
NadkoCześć Nadko!
Nadko! Gdzie jesteś?
Nadko! Uważaj!
Hej Nadko!
Gdzie jesteś Nadko!?