Odmiana imienia Nadinulka przez przypadki

Nadinulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nadinulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nadinulki

Celownik
(komu? czemu?):Nadinulce

Biernik
(kogo? co?):Nadinulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nadinulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nadinulce

Wołacz
(hej!):Nadinulko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NadinulkaNadinulka chce pójść ze mną na spacer.
Jak już wiecie mam na imię Nadinulka.
Dziś Nadinulka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Nadinulka.
Nadinulka nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NadinulkiSpecjalnością Nadinulki jest jazda na koniu.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Nadinulki.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Nadinulki.
Przez cały dzień czułam wzrok Nadinulki na sobie.
Nie lubię Nadinulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
NadinulceProszę Nadinulce nie dokuczać!
Dopiero teraz zrozumiałem, że Nadinulce coś się stało.
Zaproponowałem Nadinulce dwa tematy.
Dzięki Nadinulce święta nabrały nowego wymiaru.
Nadinulce oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
NadinulkęCzekałam na Nadinulkę w kawiarni.
Widzę Nadinulkę.
Spojrzałam na Nadinulkę.
Spojrzał na Nadinulkę i uśmiechnął się.
Patrzę na Nadinulkę i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NadinulkąByliśmy wczoraj pierwszy raz z Nadinulką na krytym basenie.
Wieczorem z Nadinulką znowu idziemy na spacer.
Sprzątam pokój z Nadinulką.
Rozmawiam z Nadinulką.
Kasia z Nadinulką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NadinulcePowoli spełniam swoje marzenia o Nadinulce.
Marzę o Nadinulce.
Wspominam o Nadinulce.
Dziś napiszę o Nadinulce.
Artykuł o Nadinulce wywołał burzę w mediach.

Wołacz:
(hej!)
NadinulkoDziękuję Nadinulko za rozmowę!
Dobranoc Nadinulko!
Gdzie jesteś Nadinulko!?
Nadinulko! Uważaj!
Nadinulko! Gdzie jesteś?