Odmiana imienia Nadulka przez przypadki

Nadulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nadulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nadulki

Celownik
(komu? czemu?):Nadulce

Biernik
(kogo? co?):Nadulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nadulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nadulce

Wołacz
(hej!):Nadulko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NadulkaJak już wiecie mam na imię Nadulka.
Dobrze, że Nadulka grzecznie śpi.
Gdzie jest Nadulka?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Nadulka.
Ma na imię Nadulka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NadulkiPostanowiłam zadzwonić do Nadulki.
Jadę do Nadulki.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Nadulki.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Nadulki.
Tato Nadulki produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
NadulceOpowiadam Nadulce o swoich zainteresowaniach.
Napisałem wiersz dzięki Nadulce.
Chciałam szybko pochwalić się Nadulce.
Co tej Nadulce po głowie chodzi?
Dzięki Nadulce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
NadulkęWidziałem dzisiaj Nadulkę z mojej klasy.
Patrzył na Nadulkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Nadulkę.
Kawę kupioną przez Nadulkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Nadulkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NadulkąWymyśliłam z Nadulką nową zabawę.
Obie z Nadulką postawiłyśmy na zmiany.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Nadulką.
Dwa dni temu miałam z Nadulką śmieszną przygodę.
Pracuję z Nadulką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NadulceMarzę o Nadulce.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Nadulce.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Nadulce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Nadulce.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Nadulce.

Wołacz:
(hej!)
NadulkoDobranoc Nadulko!
Dobry wieczór Nadulko!
Dzień dobry Nadulko!
Nadulko! Wróć do mnie!
Dziękuję Nadulko za rozmowę!