Odmiana imienia Naduśka przez przypadki

Naduśka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Naduśka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Naduśki

Celownik
(komu? czemu?):Naduśce

Biernik
(kogo? co?):Naduśkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Naduśką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Naduśce

Wołacz
(hej!):Naduśko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NaduśkaNaduśka nie umie grać na gitarze.
Jutro Naduśka wyjdzie ze szpitala.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Naduśka.
Naduśka chce pójść ze mną na spacer.
Autorem niniejszego tekstu jest Naduśka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NaduśkiLubię śpiewać zwłaszcza dla Naduśki.
Dziadek Naduśki w tym czasie miał chorą rękę.
Nie ma Naduśki.
Piszę list do Naduśki.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Naduśki.

Celownik:
(komu? czemu?)
NaduśceRozalia z troską przyglądała się Naduśce.
Opowiedziałam Naduśce o przykrości która mnie spotkała.
Coś muszę Naduśce powiedzieć, stoi i czeka.
Słoik z kawą wyleciał Naduśce z rąk.
Zostawiam Naduśce karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
NaduśkęLubię Naduśkę.
Przyniesiona przez Naduśkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Zdjęcie przesłane przez Naduśkę.
Czekałam na Naduśkę w kawiarni.
Spojrzałem znacząco na Naduśkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NaduśkąIdę na spacer z Naduśką.
Razem z Naduśką zrobiłyśmy obiad.
Zostanę tu tylko z Naduśką i chłopakami.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Naduśką na krytym basenie.
Śpiewam z Naduśką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NaduśceZastanawiał się dlaczego wspomniał o Naduśce.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Naduśce.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Naduśce.
Mamrotał coś o Naduśce, gdy podtrzymywał się ściany.
Od ostatniego wpisu o Naduśce wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
NaduśkoGdzie jesteś Naduśko!?
Dobranoc Naduśko!
Cześć Naduśko!
Dobry wieczór Naduśko!
Naduśko! Gdzie jesteś?