Odmiana imienia Mirosława przez przypadki

Mirosława imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mirosława

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mirosławy

Celownik
(komu? czemu?):Mirosławie

Biernik
(kogo? co?):Mirosławę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mirosławą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mirosławie

Wołacz
(hej!):Mirosławo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Mirosławy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mirosław

Celownik
(komu? czemu?):Mirosławom

Biernik
(kogo? co?):Mirosławy

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mirosławami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mirosławach

Wołacz
(hej!):Mirosławy!

Przykłady odmiany imienia Mirosława” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Mirosława

Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Mirosława.
Na drugie imię mam Mirosława.
Za chwilę wróci Mirosława z lasu.
Dobrze, że Mirosława grzecznie śpi.
Moje drugie imię to właśnie Mirosława.

Dopełniacz (kogo? czego?): Mirosławy

W domu babci Mirosławy od zawsze stał stary zegar.
Rodzina Mirosławy zginęła w wypadku samochodowym.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Mirosławy.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Mirosławy.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Mirosławy słychać.

Celownik (komu? czemu?): Mirosławie

Opowiedziałam Mirosławie o przykrości która mnie spotkała.
Oczywiście każdy przyzna rację Mirosławie.
Mirosławie włosy stanęły dęba na głowie.
Mirosławie wpadły w ucho słowa piosenki.
Powiedz wszystkim i Mirosławie, że nic mi nie jest.

Biernik (kogo? co?): Mirosławę

Mirosławę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Doprowadził tym Mirosławę do stanu bliskiego apopleksji.
Na Mirosławę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Oszołomienie spadło teraz na Mirosławę i na moment odebrało mu wigor.
Widzę Mirosławę.

Narzędnik (z kim? z czym?): Mirosławą

Zakończyliśmy edycję kwietniową z Mirosławą.
Byliśmy z Mirosławą na jarmarku.
Ja z Mirosławą chcemy się przebrać za wampiry.
Karolina miała się spotkać z Mirosławą przed szkołą.
Wieczorem z Mirosławą znowu idziemy na spacer.

Miejscownik (o kim? o czym?): Mirosławie

Czasami myślę sobie o Mirosławie.
Śpiewam o Mirosławie.
Warto także pomyśleć chwilę o Mirosławie.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Mirosławie.
Myślę o Mirosławie.

Wołacz (hej!): Mirosławo

Witaj Mirosławo!
Cześć Mirosławo!
Dzień dobry Mirosławo!
Mirosławo! Wróć do mnie!
Hej Mirosławo!