Odmiana imienia Mircia przez przypadki

Mircia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mircia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mirci

Celownik
(komu? czemu?):Mirci

Biernik
(kogo? co?):Mircię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mircią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mirci

Wołacz
(hej!):Mirciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MirciaAutorem niniejszego tekstu jest Mircia.
Jeśli jednak przegrasz, Mircia zostaje z nami.
Dziś Mircia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Mircia nie umie grać na gitarze.
Mircia chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MirciByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Mirci.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Mirci.
W sobotę są urodziny Mirci.
Nie ma Mirci.
Muszę pochwalić pomysł Mirci.

Celownik:
(komu? czemu?)
MirciCo tej Mirci po głowie chodzi?
Dzięki Mirci mamy kolejny artykuł po polsku.
Tym razem nie damy Mirci dojść do głosu.
Mam nadzieję, że Mirci również się podoba.
Musiałam się zwierzyć Mirci.

Biernik:
(kogo? co?)
MircięSpojrzałam na Mircię w wymownym geście.
Na Mircię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Nieśmiało gładzi Mircię po włosach.
Spojrzał na Mircię z zaciekawieniem.
Kacper patrzył na Mircię ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MirciąSprzątam pokój razem z Mircią.
Ja z Mircią chcemy się przebrać za wampiry.
Ja z Mircią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Siedzieliśmy z Mircią na kanapie.
Dorota spotkała się z Mircią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MirciDziś jeszcze powiemy sobie słówko o Mirci.
Pamiętajmy o Mirci i jej rodzinie.
Pamiętajmy o Mirci i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Mirci.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Mirci.

Wołacz:
(hej!)
MirciuDzień dobry Mirciu!
Dziękuję Mirciu za rozmowę!
Mirciu! Gdzie jesteś?
Mirciu! Wróć do mnie!
Witaj Mirciu!