Odmiana imienia Minunia przez przypadki

Minunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Minunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Minuni

Celownik
(komu? czemu?):Minuni

Biernik
(kogo? co?):Minunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Minunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Minuni

Wołacz
(hej!):Minuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MinuniaMinunia nie umie śpiewać.
W domu Minunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Minunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem niniejszego tekstu jest Minunia.
Jak już wiecie mam na imię Minunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MinuniPożyczę od Minuni samochód i możemy jechać.
Postawa Minuni była zupełnie inna.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Minuni słychać.
Serce Minuni stanęło na moment.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Minuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
MinuniPowiedz wszystkim i Minuni, że nic mi nie jest.
Nie wiem, co powiedzieć Minuni.
Minuni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Minuni oczy błyszczą.
Zszedłem z drogi Minuni i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
MinunięOdprowadziłam Minunię do wyjścia.
Kacper patrzył na Minunię ze zdumieniem.
Obserwuję Minunię bardzo uważnie.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Minunię.
Lubię Minunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MinuniąJadę z Minunią na dyskotekę.
Dorota spotkała się z Minunią.
Jadę na wycieczkę razem z Minunią.
A sytuacja z Minunią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Idę na spacer z Minunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MinuniPiszę o Minuni.
Ten wiersz jest o Minuni.
Kiedyś chciałam napisać o Minuni.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Minuni.
Więcej o Minuni znajdziecie na naszej stronie.

Wołacz:
(hej!)
MinuniuMinuniu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Minuniu!
Hej Minuniu!
Dzień dobry Minuniu!
Gdzie jesteś Minuniu!?