Jak się odmienia przez przypadki imię Minunia?
Imię żeńskie Minunia należy do tej grupy imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Największy kłopot z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Minunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Minunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Jadę do Minuni.
Celownik (komu? czemu?): Pomagam Minuni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Minunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję z Minunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dyskutuję o Minuni.
Wołacz (Hej!): Gdzie jesteś Minuniu!?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Minunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Minunia przez przypadki.