Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Minunia?
Imię żeńskie Minunia należy do tych imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia kłopot. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Minunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Minunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Minuni.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Minuni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Minunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję razem z Minunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Wspominam o Minuni.
Wołacz (Hej!): Minuniu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Minunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Minunia przez przypadki.