Jak się pisze imię Minunia? Piszemy o Minuni czy o Minunii?
Imię żeńskie Minunia należy do tej grupy imion, których deklinacja dość często sprawia kłopot. Największy problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Minunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Minunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Minuni.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Minuni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Minunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję razem z Minunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Pamiętam o Minuni.
Wołacz (Hej!): Minuniu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Minunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Minunia.