Odmiana imienia Miłunia przez przypadki

Miłunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Miłunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Miłuni

Celownik
(komu? czemu?):Miłuni

Biernik
(kogo? co?):Miłunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Miłunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Miłuni

Wołacz
(hej!):Miłuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MiłuniaGdzie jest Miłunia?
Miłunia chce pójść ze mną na spacer.
Dopiero do mnie dotarło, że Miłunia już tu jest.
Dla mnie było już jasne, ze Miłunia umiera.
Za chwilę wróci Miłunia z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MiłuniPiszę list do Miłuni.
Postanowiłam zadzwonić do Miłuni.
Nie ma Miłuni.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Miłuni.
Szukałem linków do strony Miłuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
MiłuniOd początku próbujemy pomóc Miłuni.
Mam nadzieję, że Miłuni również się podoba.
Mama przyznała rację Miłuni.
Oddaję Miłuni list.
Powiedz wszystkim i Miłuni, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
MiłunięObserwuję Miłunię bardzo uważnie.
Podchodzi, całuje Miłunię i idzie do wyjścia.
Odprowadziłam Miłunię do wyjścia.
Widziałem dzisiaj Miłunię z mojej klasy.
Pożegnali w końcu Miłunię i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MiłuniąJadę na wycieczkę razem z Miłunią.
Oboje z Miłunią wybuchliśmy śmiechem.
Jadę z Miłunią na dyskotekę.
Wymyśliłam z Miłunią nową zabawę.
Razem z Miłunią podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MiłuniPomyśl nad tym, co mówiłam ci o Miłuni.
Wszyscy dyskutują o Miłuni.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Miłuni.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Miłuni.
Pamiętajmy o Miłuni i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
MiłuniuDziękuję Miłuniu za rozmowę!
Dobry wieczór Miłuniu!
Miłuniu! Wróć do mnie!
Dobranoc Miłuniu!
Gdzie jesteś Miłuniu!?