Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Miłunia?
Imię żeńskie Miłunia należy do tej grupy imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Miłunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Miłunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Jadę do Miłuni.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Miłuni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Miłunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Idę na spacer z Miłunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dyskutuję o Miłuni.
Wołacz (Hej!): Dobry wieczór Miłuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Miłunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Miłunia przez przypadki.