Jak się odmienia przez przypadki imię Miłunia?
Imię żeńskie Miłunia należy do tej grupy imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Największa trudność z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Miłunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Miłunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Miłuni.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Miłuni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Miłunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Miłunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Rozmawiam o Miłuni.
Wołacz (Hej!): Dzień dobry Miłuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Miłunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Miłunia.