Jak się pisze imię Miłunia? Piszemy o Miłuni czy o Miłunii?
Imię żeńskie Miłunia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Miłunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Miłunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Miłuni.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Miłuni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Miłunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Śpiewam z Miłunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Pamiętam o Miłuni.
Wołacz (Hej!): Witaj Miłuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Miłunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Miłunia przez przypadki.