Odmiana imienia Kamila przez przypadki

Kamila imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kamila

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kamili

Celownik
(komu? czemu?):Kamili

Biernik
(kogo? co?):Kamilę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kamilą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kamili

Wołacz
(hej!):Kamilo!

Przykłady odmiany imienia Kamila” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Kamila

Kamila nie umie grać na gitarze.
Za chwilę wróci Kamila z lasu.
Jak już wiecie mam na imię Kamila.
W domu Kamila często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem niniejszego tekstu jest Kamila.

Dopełniacz (kogo? czego?): Kamili

Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Kamili.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Kamili.
Dziadek Kamili w tym czasie miał chorą rękę.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Kamili.
Jestem mamą Kamili i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik (komu? czemu?): Kamili

Tym razem nie damy Kamili dojść do głosu.
Chciałam szybko pochwalić się Kamili.
Dzięki Kamili święta nabrały nowego wymiaru.
Kto wie, może Kamili wyjdzie do na dobre.
Napisałem wiersz dzięki Kamili.

Biernik (kogo? co?): Kamilę

Spojrzałam na Kamilę jak dopisuje kolejne literki.
Podchodzi, całuje Kamilę i idzie do wyjścia.
Przeprosiłam Kamilę i poszłam dalej.
Chwyciła Kamilę za rękaw płaszcza.
Spojrzała na Kamilę jeszcze raz.

Narzędnik (z kim? z czym?): Kamilą

Siedzieliśmy z Kamilą przy basenie.
Oboje z Kamilą wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Kamilą znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Kamilą.
Siedzieliśmy z Kamilą na ławce w parku.

Miejscownik (o kim? o czym?): Kamili

Wczoraj wspomniałam o Kamili z moim tatą.
W powrotnej drodze myślał o Kamili.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Kamili.
Nie wspomniałem na początku o Kamili.
Dyskutuję o Kamili.

Wołacz (hej!): Kamilo

Kamilo! Wróć do mnie!
Kamilo! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Kamilo!?
Dzień dobry Kamilo!
Cześć Kamilo!