Odmiana imienia Kamunia przez przypadki

Kamunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kamunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kamuni

Celownik
(komu? czemu?):Kamuni

Biernik
(kogo? co?):Kamunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kamunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kamuni

Wołacz
(hej!):Kamuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KamuniaJa i Kamunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Mam na imię Kamunia.
Kamunia tego nie widzi.
Kamunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dobrze, że Kamunia grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KamuniPostanowiłam zadzwonić do Kamuni.
Specjalnością Kamuni jest jazda na koniu.
Przed sobą ujrzałam rękę Kamuni.
W domu babci Kamuni od zawsze stał stary zegar.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Kamuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
KamuniMusiałam się zwierzyć Kamuni.
Kupiłem Kamuni magnes na lodówkę.
Mama przyznała rację Kamuni.
Opowiadam Kamuni o swoich zainteresowaniach.
Kamuni oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
KamunięKawę kupioną przez Kamunię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Patrzy na Kamunię wyczekująco.
Podchodzi, całuje Kamunię i idzie do wyjścia.
Spojrzał na Kamunię z zaciekawieniem.
Spojrzałam na Kamunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KamuniąDwa dni temu miałam z Kamunią śmieszną przygodę.
Obie z Kamunią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Oboje z Kamunią wybuchliśmy śmiechem.
Siedzieliśmy z Kamunią na kanapie.
Sprzątam pokój z Kamunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KamuniNiestety, nie umiała zapomnieć o Kamuni.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Kamuni.
W powrotnej drodze myślał o Kamuni.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Kamuni.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Kamuni.

Wołacz:
(hej!)
KamuniuWitaj Kamuniu!
Kamuniu! Uważaj!
Dobry wieczór Kamuniu!
Kamuniu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Kamuniu!