Odmiana imienia Kamulka przez przypadki

Kamulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kamulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kamulki

Celownik
(komu? czemu?):Kamulce

Biernik
(kogo? co?):Kamulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kamulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kamulce

Wołacz
(hej!):Kamulko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KamulkaKamulka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ma na imię Kamulka.
W domu Kamulka często urządza rodzicom pokazy mody.
Kamulka nie umie grać na gitarze.
Dla mnie było już jasne, ze Kamulka umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KamulkiTata Kamulki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Przed domem Kamulki zauważyłem wózek z dzieckiem.
Tym razem prezentujemy wystawę Kamulki.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Kamulki.
Zbieramy na nowy wózek dla Kamulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
KamulceDaję Kamulce, to co najlepsze we mnie.
Zostawiam Kamulce karteczkę i już mnie nie ma.
Korzysta z okazji, by wyznać Kamulce miłość.
Oddaję Kamulce list.
Od początku próbujemy pomóc Kamulce.

Biernik:
(kogo? co?)
KamulkęOdprowadziłam Kamulkę do wyjścia.
Spojrzał na Kamulkę z zaciekawieniem.
Doprowadził tym Kamulkę do stanu bliskiego apopleksji.
Obserwuję Kamulkę bardzo uważnie.
Sierżant wpatrywał się w Kamulkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KamulkąJadę z Kamulką na dyskotekę.
Siedzieliśmy z Kamulką na kanapie.
Byliśmy z Kamulką na jarmarku.
Jadę na wycieczkę razem z Kamulką.
Refleksyjnie po spotkaniu z Kamulką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KamulceWtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Kamulce.
Powoli spełniam swoje marzenia o Kamulce.
Od ostatniego wpisu o Kamulce wydarzyło się sporo.
Więcej o Kamulce znajdziecie na naszej stronie.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Kamulce.

Wołacz:
(hej!)
KamulkoKamulko! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Kamulko!?
Dziękuję Kamulko za rozmowę!
Dzień dobry Kamulko!
Cześć Kamulko!