Odmiana imienia Ismena przez przypadki

Ismena imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ismena

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ismeny

Celownik
(komu? czemu?):Ismenie

Biernik
(kogo? co?):Ismenę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ismeną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ismenie

Wołacz
(hej!):Ismeno!

Przykłady deklinacji imienia Ismena” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Ismena

Ismena odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Ismena.
Ismena chce pójść ze mną na spacer.
Gdzie jest Ismena?
Dobrze, że Ismena grzecznie śpi.

Dopełniacz (kogo? czego?): Ismeny

Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Ismeny.
Rodzina Ismeny zginęła w wypadku samochodowym.
Szukałem linków do strony Ismeny.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Ismeny słychać.
Tato Ismeny produkował abażury.

Celownik (komu? czemu?): Ismenie

Od początku próbujemy pomóc Ismenie.
Mam nadzieję, że Ismenie również się podoba.
Zszedłem z drogi Ismenie i usiadłem w fotelu.
Mama przyznała rację Ismenie.
Ismenie udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik (kogo? co?): Ismenę

Sierżant wpatrywał się w Ismenę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Na Ismenę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Czekałam na Ismenę w kawiarni.
Spojrzał na Ismenę z zaciekawieniem.
O jego personalia miałam spytać Ismenę prywatnie.

Narzędnik (z kim? z czym?): Ismeną

Refleksyjnie po spotkaniu z Ismeną.
Ja z Ismeną chcemy się przebrać za wampiry.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Ismeną na krytym basenie.
Siedzieliśmy z Ismeną na kanapie.
Ja z Ismeną zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.

Miejscownik (o kim? o czym?): Ismenie

Teraz chcę napisać parę słów o Ismenie.
Pamiętam o Ismenie.
Nie wspomniałem na początku o Ismenie.
Czasami myślę sobie o Ismenie.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Ismenie.

Wołacz (hej!): Ismeno

Cześć Ismeno!
Dzień dobry Ismeno!
Ismeno! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Ismeno!
Gdzie jesteś Ismeno!?