Odmiana imienia Ismenunia przez przypadki

Ismenunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ismenunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ismenuni

Celownik
(komu? czemu?):Ismenuni

Biernik
(kogo? co?):Ismenunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ismenunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ismenuni

Wołacz
(hej!):Ismenuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IsmenuniaIsmenunia chce pójść ze mną na spacer.
Mam na imię Ismenunia.
Autorem artykułu jest Ismenunia.
Ismenunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Na drugie imię mam Ismenunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IsmenuniPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Ismenuni.
Jadę do Ismenuni.
W słuchawce usłyszałam głos Ismenuni.
Rodzina Ismenuni zginęła w wypadku samochodowym.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Ismenuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
IsmenuniZostawiam Ismenuni karteczkę i już mnie nie ma.
Zszedłem z drogi Ismenuni i usiadłem w fotelu.
Ismenuni włosy stanęły dęba na głowie.
Kto wie, może Ismenuni wyjdzie do na dobre.
Kupiłem Ismenuni magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
IsmenunięKawę kupioną przez Ismenunię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Postaram się namówić Ismenunię na spacer.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Ismenunię.
Widzę Ismenunię.
Kacper patrzył na Ismenunię ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IsmenuniąDwa dni temu miałam z Ismenunią śmieszną przygodę.
Pracuję razem z Ismenunią.
Pracuję z Ismenunią.
Wieczorem z Ismenunią znowu idziemy na spacer.
Dorota spotkała się z Ismenunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IsmenuniHipnotyzująca powieść o Ismenuni i płatnym mordercy.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Ismenuni.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Ismenuni.
Przynajmniej tak myślał tata o Ismenuni.
Rozmawiam o Ismenuni.

Wołacz:
(hej!)
IsmenuniuDzień dobry Ismenuniu!
Dobry wieczór Ismenuniu!
Dobranoc Ismenuniu!
Gdzie jesteś Ismenuniu!?
Cześć Ismenuniu!