Odmiana imienia Ismusia przez przypadki

Ismusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ismusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ismusi

Celownik
(komu? czemu?):Ismusi

Biernik
(kogo? co?):Ismusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ismusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ismusi

Wołacz
(hej!):Ismusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IsmusiaZa chwilę wróci Ismusia z lasu.
W domu Ismusia często urządza rodzicom pokazy mody.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Ismusia.
Dla mnie było już jasne, ze Ismusia umiera.
Ismusia chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IsmusiBardzo podoba mi się wypracowanie Ismusi.
Rodzina Ismusi wyprowadziła się.
Serce Ismusi stanęło na moment.
Postawa Ismusi była zupełnie inna.
Najbardziej polubiłam ojca Ismusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
IsmusiZerwał jabłko i podał je Ismusi.
Dzięki Ismusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Dzięki Ismusi święta nabrały nowego wymiaru.
Chciałam szybko pochwalić się Ismusi.
Mama przyznała rację Ismusi.

Biernik:
(kogo? co?)
IsmusięIsmusię zaświerzbiały ręce.
Oszołomienie spadło teraz na Ismusię i na moment odebrało mu wigor.
Spojrzałam na Ismusię jak dopisuje kolejne literki.
Czekałam na Ismusię w kawiarni.
Spoglądam na Ismusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IsmusiąZobacz wywiad z Ismusią oraz innymi uczestnikami finału.
Karolina miała się spotkać z Ismusią przed szkołą.
Siedzieliśmy z Ismusią przy basenie.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Ismusią na krytym basenie.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Ismusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IsmusiPrzynajmniej tak myślał tata o Ismusi.
Nie wspomniałem na początku o Ismusi.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Ismusi.
Śpiewam o Ismusi.
Kiedyś tam chciałam napisać o Ismusi.

Wołacz:
(hej!)
IsmusiuHej Ismusiu!
Dobry wieczór Ismusiu!
Ismusiu! Gdzie jesteś?
Dobranoc Ismusiu!
Gdzie jesteś Ismusiu!?