Odmiana imienia Irma przez przypadki

Irma imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Irma

Dopełniacz
(kogo? czego?):Irmy

Celownik
(komu? czemu?):Irmie

Biernik
(kogo? co?):Irmę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Irmą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Irmie

Wołacz
(hej!):Irmo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Irmy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Irm

Celownik
(komu? czemu?):Irmom

Biernik
(kogo? co?):Irmy

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Irmami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Irmach

Wołacz
(hej!):Irmy!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IrmaIrma ma katar i źle się czuje.
Irma tego nie widzi.
Autorem niniejszego tekstu jest Irma.
Jak już wiecie mam na imię Irma.
Irma chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IrmySerce Irmy stanęło na moment.
Pożyczę od Irmy samochód i możemy jechać.
Od razu zobaczyła ich mama Irmy.
Dla Irmy ten pies jest naprawdę bezcenny.
Specjalnością Irmy jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
IrmieSłoik z kawą wyleciał Irmie z rąk.
Oczywiście każdy przyzna rację Irmie.
Daję Irmie, to co najlepsze we mnie.
Dzięki Irmie mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Opowiedziałam Irmie o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
IrmęW Irmę nagle coś wstąpiło.
Kacper patrzył na Irmę ze zdumieniem.
W końcu obudzili Irmę, żeby ich ratował.
Irmę zaczęło to nieco irytować.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Irmę bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IrmąWeekend spędzony z Irmą był przesympatyczny.
Dorota spotkała się z Irmą.
Wczoraj wracamy z Irmą od lekarza.
Zginął w pojedynku z Irmą.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Irmą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IrmieKiedyś tam chciałam napisać o Irmie.
Artykuł o Irmie wywołał burzę w mediach.
Dziś napiszę o Irmie.
Mowa oczywiście o Irmie.
Dzisiaj chciałam napisać o Irmie.

Wołacz:
(hej!)
IrmoHej Irmo!
Gdzie jesteś Irmo!?
Witaj Irmo!
Irmo! Gdzie jesteś?
Cześć Irmo!