Odmiana imienia Irmka przez przypadki

Irmka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Irmka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Irmki

Celownik
(komu? czemu?):Irmce

Biernik
(kogo? co?):Irmkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Irmką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Irmce

Wołacz
(hej!):Irmko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IrmkaCo robi Irmka?
Jak już wiecie mam na imię Irmka.
Na drugie imię mam Irmka.
Dziś Irmka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Za chwilę wróci Irmka z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IrmkiByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Irmki.
Zbieramy na nowy wózek dla Irmki.
Nie ma Irmki.
Zostało sto dni do narodzin Irmki.
Tato Irmki produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
IrmceMusiałam się zwierzyć Irmce.
Opowiadam Irmce o swoich zainteresowaniach.
Dzięki Irmce święta nabrały nowego wymiaru.
Powiedz wszystkim i Irmce, że nic mi nie jest.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Irmce.

Biernik:
(kogo? co?)
IrmkęW końcu obudzili Irmkę, żeby ich ratował.
Przyniesiona przez Irmkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Kawę kupioną przez Irmkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Nieśmiało gładzi Irmkę po włosach.
Spojrzałem znacząco na Irmkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IrmkąWczoraj wracamy z Irmką od lekarza.
Razem z Irmką zrobiłyśmy obiad.
Dwa dni temu miałam z Irmką śmieszną przygodę.
Ja z Irmką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Śpiewam z Irmką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IrmceArtykuł o Irmce wywołał burzę w mediach.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Irmce.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Irmce.
Kiedyś tam chciałam napisać o Irmce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Irmce.

Wołacz:
(hej!)
IrmkoDobry wieczór Irmko!
Dziękuję Irmko za rozmowę!
Hej Irmko!
Irmko! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Irmko!?