Odmiana imienia Irmulka przez przypadki

Irmulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Irmulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Irmulki

Celownik
(komu? czemu?):Irmulce

Biernik
(kogo? co?):Irmulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Irmulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Irmulce

Wołacz
(hej!):Irmulko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IrmulkaIrmulka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dla mnie było już jasne, ze Irmulka umiera.
Autorem artykułu jest Irmulka.
Irmulka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Za chwilę wróci Irmulka z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IrmulkiNie ma Irmulki.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Irmulki.
Postawa Irmulki była zupełnie inna.
Od razu zobaczyła ich mama Irmulki.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Irmulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
IrmulceOpowiedziałam Irmulce o przykrości która mnie spotkała.
Opowiadam Irmulce o swoich zainteresowaniach.
Dzięki Irmulce święta nabrały nowego wymiaru.
Kupiłem Irmulce magnes na lodówkę.
Przyglądam się Irmulce.

Biernik:
(kogo? co?)
IrmulkęSpoglądam na Irmulkę.
Na Irmulkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Widzę Irmulkę.
Obserwuję Irmulkę bardzo uważnie.
Spojrzałam na Irmulkę jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IrmulkąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Irmulką.
Ja z Irmulką chcemy się przebrać za wampiry.
Wieczorem z Irmulką znowu idziemy na spacer.
Jadę na wycieczkę razem z Irmulką.
Siedzieliśmy z Irmulką przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IrmulceNo a teraz trochę więcej o Irmulce.
Pamiętam o Irmulce.
Na koniec parę słów o Irmulce.
Powiedz mi, co myślisz o Irmulce.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Irmulce.

Wołacz:
(hej!)
IrmulkoDobry wieczór Irmulko!
Hej Irmulko!
Irmulko! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Irmulko!?
Dobranoc Irmulko!