Odmiana imienia Irmeczka przez przypadki

Irmeczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Irmeczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Irmeczki

Celownik
(komu? czemu?):Irmeczce

Biernik
(kogo? co?):Irmeczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Irmeczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Irmeczce

Wołacz
(hej!):Irmeczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IrmeczkaIrmeczka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Irmeczka chce pójść ze mną na spacer.
Co robi Irmeczka?
Irmeczka tego nie widzi.
Mam na imię Irmeczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IrmeczkiTata Irmeczki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Dla Irmeczki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Irmeczki.
Postanowiłam zadzwonić do Irmeczki i chłopaków.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Irmeczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
IrmeczceOd początku próbujemy pomóc Irmeczce.
Dzięki Irmeczce święta nabrały nowego wymiaru.
Dzięki Irmeczce mamy kolejny artykuł po polsku.
Kto wie, może Irmeczce wyjdzie do na dobre.
Tego Irmeczce było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
IrmeczkęSpojrzałam na Irmeczkę w wymownym geście.
Na Irmeczkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spoglądam na Irmeczkę.
Patrzy na Irmeczkę wyczekująco.
Podchodzi, całuje Irmeczkę i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IrmeczkąSprzątam pokój razem z Irmeczką.
Ja z Irmeczką chcemy się przebrać za wampiry.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Irmeczką.
Obie z Irmeczką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Oboje z Irmeczką wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IrmeczceJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Irmeczce.
Dziś napiszę o Irmeczce.
A przecież nikt inaczej o Irmeczce nie pisał.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Irmeczce.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Irmeczce.

Wołacz:
(hej!)
IrmeczkoDobry wieczór Irmeczko!
Irmeczko! Gdzie jesteś?
Dziękuję Irmeczko za rozmowę!
Gdzie jesteś Irmeczko!?
Dzień dobry Irmeczko!