Odmiana imienia Finola przez przypadki

Finola imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Finola

Dopełniacz
(kogo? czego?):Finoli

Celownik
(komu? czemu?):Finoli

Biernik
(kogo? co?):Finolę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Finolą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Finoli

Wołacz
(hej!):Finolo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FinolaFinola wraca do domu.
Co robi Finola?
Za chwilę wróci Finola z lasu.
Finola nie umie śpiewać.
Finola nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FinoliZostało sto dni do narodzin Finoli.
Dla Finoli ten pies jest naprawdę bezcenny.
Od razu zobaczyła ich mama Finoli.
Dziadek Finoli w tym czasie miał chorą rękę.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Finoli.

Celownik:
(komu? czemu?)
FinoliSłoik z kawą wyleciał Finoli z rąk.
Ten nie pozostał dłużny Finoli.
Proszę Finoli nie dokuczać!
Zostawiam Finoli karteczkę i już mnie nie ma.
Finoli oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
FinolęWidzę Finolę.
Nieśmiało gładzi Finolę po włosach.
Przed sesją zapytałam Finolę co lubi.
Czekałam na Finolę w kawiarni.
Spoglądam na Finolę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FinoląWieczorem z Finolą znowu idziemy na spacer.
Ja z Finolą siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Razem z Finolą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Finolą na krytym basenie.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Finolą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FinoliZastanawiam się czy powiedzieć mami o Finoli.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Finoli.
Związana jest z nią legenda o Finoli.
Myślę o Finoli.
Powoli spełniam swoje marzenia o Finoli.

Wołacz:
(hej!)
FinoloDobranoc Finolo!
Dobry wieczór Finolo!
Finolo! Uważaj!
Finolo! Gdzie jesteś?
Dziękuję Finolo za rozmowę!