Odmiana imienia Finoleczka przez przypadki

Finoleczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Finoleczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Finoleczki

Celownik
(komu? czemu?):Finoleczce

Biernik
(kogo? co?):Finoleczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Finoleczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Finoleczce

Wołacz
(hej!):Finoleczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FinoleczkaFinoleczka wraca do domu.
Finoleczka tego nie widzi.
Ja i Finoleczka nie wiedziałyśmy, co robić.
Mam na imię Finoleczka.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Finoleczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FinoleczkiPrzedwczoraj były urodziny Finoleczki.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Finoleczki.
Póki co dodaję zdjęcia Finoleczki z wakacji.
Od razu zobaczyła ich mama Finoleczki.
Pożyczę od Finoleczki samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
FinoleczceFinoleczce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Musiałam się zwierzyć Finoleczce.
Oddaję Finoleczce list.
Korzysta z okazji, by wyznać Finoleczce miłość.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Finoleczce.

Biernik:
(kogo? co?)
FinoleczkęSpojrzałam na Finoleczkę.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Finoleczkę.
Patrzył na Finoleczkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Doprowadził tym Finoleczkę do stanu bliskiego apopleksji.
Zdjęcie przesłane przez Finoleczkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FinoleczkąSprzątam pokój z Finoleczką.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Finoleczką.
Obie z Finoleczką postawiłyśmy na zmiany.
Byliśmy z Finoleczką na jarmarku.
Zostanę tu tylko z Finoleczką i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FinoleczceMuszę Ci powiedzieć prawdę o Finoleczce.
Powoli spełniam swoje marzenia o Finoleczce.
Chciałbym być teraz przy Finoleczce.
Pamiętajmy o Finoleczce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
A o Finoleczce to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
FinoleczkoFinoleczko! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Finoleczko!?
Hej Finoleczko!
Finoleczko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Finoleczko!