Odmiana imienia Finolcia przez przypadki

Finolcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Finolcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Finolci

Celownik
(komu? czemu?):Finolci

Biernik
(kogo? co?):Finolcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Finolcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Finolci

Wołacz
(hej!):Finolciu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FinolciaAutorem niniejszego tekstu jest Finolcia.
Finolcia nie umie grać na gitarze.
Dziś Finolcia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Finolcia wraca do domu.
Ja i Finolcia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FinolciSpecjalnością Finolci jest jazda na koniu.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Finolci.
Na korytarzu blisko pokoju Finolci stało kilka osób.
Zostało sto dni do narodzin Finolci.
Pożyczę od Finolci samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
FinolciTego Finolci było już za wiele.
Finolci włosy stanęły dęba na głowie.
Dzięki Finolci mamy kolejny artykuł po polsku.
Rozalia z troską przyglądała się Finolci.
Przyglądam się Finolci.

Biernik:
(kogo? co?)
FinolcięSpojrzała na Finolcię jeszcze raz.
Spojrzałam na Finolcię w wymownym geście.
Przed wejściem spotkaliśmy Finolcię.
Patrzy na Finolcię wyczekująco.
Finolcię zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FinolciąSiedzieliśmy z Finolcią na ławce w parku.
Sprzątam pokój razem z Finolcią.
Razem z Finolcią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Obie z Finolcią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Zginął w pojedynku z Finolcią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FinolciPrzy Finolci zapomniałem o wszystkim.
Dziś napiszę o Finolci.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Finolci.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Finolci.
Myślę o Finolci.

Wołacz:
(hej!)
FinolciuFinolciu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Finolciu!
Finolciu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Finolciu za rozmowę!
Finolciu! Uważaj!