Odmiana imienia Finusia przez przypadki

Finusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Finusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Finusi

Celownik
(komu? czemu?):Finusi

Biernik
(kogo? co?):Finusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Finusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Finusi

Wołacz
(hej!):Finusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FinusiaNa drugie imię mam Finusia.
Gdzie jest Finusia?
Finusia nie umie śpiewać.
Dla mnie było już jasne, ze Finusia umiera.
Mam na imię Finusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FinusiPóki co dodaję zdjęcia Finusi z wakacji.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Finusi.
Finusi siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Finusi.
Od razu zobaczyła ich mama Finusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
FinusiTego Finusi było już za wiele.
Dzięki Finusi święta nabrały nowego wymiaru.
Ja na pewno przekaże swój procent Finusi.
Daję Finusi, to co najlepsze we mnie.
Rozalia z troską przyglądała się Finusi.

Biernik:
(kogo? co?)
FinusięPrzyniesiona przez Finusię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Widziałem dzisiaj Finusię z mojej klasy.
Spojrzałam na Finusię jak dopisuje kolejne literki.
Pożegnali w końcu Finusię i wyszli razem.
Lubię Finusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FinusiąRazem z Finusią zrobiłyśmy obiad.
Wymyśliłam z Finusią nową zabawę.
Siedzieliśmy z Finusią przy basenie.
Razem z Finusią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Idę na spacer z Finusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FinusiPrzy Finusi zapomniałem o wszystkim.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Finusi.
Myślę o Finusi.
Przez chwilę pomyślałam o Finusi.
Na koniec parę słów o Finusi.

Wołacz:
(hej!)
FinusiuGdzie jesteś Finusiu!?
Finusiu! Wróć do mnie!
Hej Finusiu!
Cześć Finusiu!
Finusiu! Uważaj!