Odmiana imienia Edyta przez przypadki

Edyta imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edyta

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edyty

Celownik
(komu? czemu?):Edycie

Biernik
(kogo? co?):Edytę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edytą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edycie

Wołacz
(hej!):Edyto!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Edyty

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edyt

Celownik
(komu? czemu?):Edytom

Biernik
(kogo? co?):Edyty

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edytami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edytach

Wołacz
(hej!):Edyty!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EdytaW domu Edyta często urządza rodzicom pokazy mody.
Dopiero do mnie dotarło, że Edyta już tu jest.
Gdzie jest Edyta?
Mam na imię Edyta.
Jutro Edyta wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EdytyPiszę list do Edyty.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Edyty.
Postawa Edyty była zupełnie inna.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Edyty.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Edyty.

Celownik:
(komu? czemu?)
EdycieZaproponowałem Edycie dwa tematy.
Nie wiem, co powiedzieć Edycie.
Daję Edycie, to co najlepsze we mnie.
Przyglądam się Edycie.
Opowiedziałam Edycie o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
EdytęPatrzył na Edytę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Postaram się namówić Edytę na spacer.
Zdjęcie przesłane przez Edytę.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Edytę.
W końcu obudzili Edytę, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EdytąObie z Edytą postawiłyśmy na zmiany.
Pracuję razem z Edytą.
Zostanę tu tylko z Edytą i chłopakami.
Przez chwilę oboje z Edytą patrzyli na siebie.
Wczoraj wracamy z Edytą od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EdycieMyślę o Edycie.
Bardzo fajny blog o Edycie.
Dobrze, że wspomniałeś o Edycie.
Przygotowuje książkę o Edycie.
A przecież nikt inaczej o Edycie nie pisał.

Wołacz:
(hej!)
EdytoDobry wieczór Edyto!
Edyto! Uważaj!
Dzień dobry Edyto!
Gdzie jesteś Edyto!?
Cześć Edyto!