Odmiana imienia Edusia przez przypadki

Edusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edusi

Celownik
(komu? czemu?):Edusi

Biernik
(kogo? co?):Edusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edusi

Wołacz
(hej!):Edusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EdusiaEdusia wraca do domu.
Dla mnie było już jasne, ze Edusia umiera.
Jutro Edusia wyjdzie ze szpitala.
Gdzie jest Edusia?
Co robi Edusia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EdusiTata Edusi poszedł otworzyć drzwi.
Nie ma Edusi.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Edusi.
Rodzina Edusi zginęła w wypadku samochodowym.
Serce Edusi stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
EdusiTen nie pozostał dłużny Edusi.
Edusi oczy błyszczą.
Dzięki Edusi święta nabrały nowego wymiaru.
Zszedłem z drogi Edusi i usiadłem w fotelu.
Powiedz wszystkim i Edusi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
EdusięPrzyniesiona przez Edusię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Edusię bardzo przyjaźnie.
Patrzę na Edusię i nic nie rozumiem.
Nieśmiało gładzi Edusię po włosach.
Edusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EdusiąRazem z Edusią zrobiłyśmy obiad.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Edusią.
Kasia z Edusią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Ja z Edusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Edusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EdusiWspominam o Edusi.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Edusi.
A przecież nikt inaczej o Edusi nie pisał.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Edusi.
Pamiętajmy o Edusi i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.

Wołacz:
(hej!)
EdusiuHej Edusiu!
Cześć Edusiu!
Edusiu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Edusiu!
Dziękuję Edusiu za rozmowę!