Odmiana imienia Edziunia przez przypadki

Edziunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edziunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edziuni

Celownik
(komu? czemu?):Edziuni

Biernik
(kogo? co?):Edziunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edziunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edziuni

Wołacz
(hej!):Edziuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EdziuniaJak już wiecie mam na imię Edziunia.
Edziunia nie umie śpiewać.
Moje drugie imię to właśnie Edziunia.
Jutro Edziunia wyjdzie ze szpitala.
Za chwilę wróci Edziunia z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EdziuniRęka Edziuni uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Edziuni.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Edziuni.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Edziuni.
Piszę list do Edziuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
EdziuniZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Edziuni.
Tego Edziuni było już za wiele.
Ten nie pozostał dłużny Edziuni.
Oczywiście każdy przyzna rację Edziuni.
Edziuni przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
EdziunięSpojrzałem znacząco na Edziunię.
Postaram się namówić Edziunię na spacer.
Obserwuję Edziunię bardzo uważnie.
Lubię Edziunię.
Spojrzałam na Edziunię jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EdziuniąŚpiewam z Edziunią.
Pracuję razem z Edziunią.
Jadę na wycieczkę razem z Edziunią.
Idę na spacer z Edziunią.
Siedzieliśmy z Edziunią przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EdziuniChcę wiedzieć, co myślisz o Edziuni.
Ten wiersz jest o Edziuni.
Pamiętajmy o Edziuni i jej rodzinie.
Myślę o Edziuni.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Edziuni.

Wołacz:
(hej!)
EdziuniuDziękuję Edziuniu za rozmowę!
Dobry wieczór Edziuniu!
Edziuniu! Gdzie jesteś?
Witaj Edziuniu!
Cześć Edziuniu!