Odmiana imienia Dula przez przypadki

Dula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Duli

Celownik
(komu? czemu?):Duli

Biernik
(kogo? co?):Dulę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dulą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Duli

Wołacz
(hej!):Dulo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DulaJa i Dula nie wiedziałyśmy, co robić.
Dula nie umie grać na gitarze.
Dopiero do mnie dotarło, że Dula już tu jest.
Dobrze, że Dula grzecznie śpi.
Co robi Dula?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DuliPostawa Duli była zupełnie inna.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Duli.
Zaproszenia na urodziny Duli są gotowe.
Postanowiłam zadzwonić do Duli i chłopaków.
Tata Duli poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
DuliOddaję Duli list.
Duli przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zerwał jabłko i podał je Duli.
Nie wiem, co powiedzieć Duli.
Rozalia z troską przyglądała się Duli.

Biernik:
(kogo? co?)
DulęSpojrzał na Dulę z zaciekawieniem.
Postaram się namówić Dulę na spacer.
Patrzy na Dulę wyczekująco.
Spojrzałam na Dulę w wymownym geście.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Dulę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DuląSiedzieliśmy z Dulą na kanapie.
Pracuję razem z Dulą.
Obie z Dulą miałyśmy ochotę skakać do góry.
Sprzątam pokój razem z Dulą.
Pracuję z Dulą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DuliDziś napiszę o Duli.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Duli.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Duli.
Pamiętam o Duli.
Dobrze, że wspomniałeś o Duli.

Wołacz:
(hej!)
DuloCześć Dulo!
Witaj Dulo!
Dulo! Gdzie jesteś?
Hej Dulo!
Gdzie jesteś Dulo!?