Odmiana imienia Dulka przez przypadki

Dulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dulki

Celownik
(komu? czemu?):Dulce

Biernik
(kogo? co?):Dulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dulce

Wołacz
(hej!):Dulko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DulkaMoje drugie imię to właśnie Dulka.
Dziś Dulka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dobrze, że Dulka grzecznie śpi.
Dulka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Co robi Dulka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DulkiNa korytarzu blisko pokoju Dulki stało kilka osób.
Tata Dulki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Wysyłam list do Dulki.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Dulki.
Rodzina Dulki zginęła w wypadku samochodowym.

Celownik:
(komu? czemu?)
DulceDulce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Oddaję Dulce list.
Dzięki Dulce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Opowiedziałam Dulce o przykrości która mnie spotkała.
Dulce włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
DulkęKacper patrzył na Dulkę ze zdumieniem.
Doprowadził tym Dulkę do stanu bliskiego apopleksji.
Kawę kupioną przez Dulkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Dulkę.
Na Dulkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DulkąDorota spotkała się z Dulką.
Byliśmy z Dulką na jarmarku.
Dwa dni temu miałam z Dulką śmieszną przygodę.
A sytuacja z Dulką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Ja z Dulką chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DulceChciałam dowiedzieć się więcej o Dulce.
Piszę o Dulce.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Dulce.
Powoli spełniam swoje marzenia o Dulce.
Śpiewam o Dulce.

Wołacz:
(hej!)
DulkoDziękuję Dulko za rozmowę!
Cześć Dulko!
Dobry wieczór Dulko!
Dulko! Wróć do mnie!
Dulko! Uważaj!