Odmiana imienia Dulunia przez przypadki

Dulunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dulunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Duluni

Celownik
(komu? czemu?):Duluni

Biernik
(kogo? co?):Dulunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dulunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Duluni

Wołacz
(hej!):Duluniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DuluniaJak już wiecie mam na imię Dulunia.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Dulunia.
Autorem artykułu jest Dulunia.
Dobrze, że Dulunia grzecznie śpi.
W domu Dulunia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DuluniW domu babci Duluni od zawsze stał stary zegar.
Dla Duluni ten pies jest naprawdę bezcenny.
Szkoda że Duluni prawie że w ogóle nie ma.
Rodzina Duluni zginęła w wypadku samochodowym.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Duluni.

Celownik:
(komu? czemu?)
DuluniKupiłem Duluni magnes na lodówkę.
Opowiadam Duluni o swoich zainteresowaniach.
Daję Duluni, to co najlepsze we mnie.
Proszę Duluni nie dokuczać!
Tym razem nie damy Duluni dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
DulunięObserwuję Dulunię bardzo uważnie.
Chwyciła Dulunię za rękaw płaszcza.
Popatrzyłam na Dulunię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Odprowadziłam Dulunię do wyjścia.
Przed wejściem spotkaliśmy Dulunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DuluniąJadę na wycieczkę razem z Dulunią.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Dulunią.
Powinnam jednak pojechać z Dulunią.
Jadę z Dulunią na dyskotekę.
Razem z Dulunią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DuluniDzisiaj chciałam napisać o Duluni.
No a teraz trochę więcej o Duluni.
Artykuł o Duluni wywołał burzę w mediach.
Kto dziś pamięta o Duluni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Duluni.

Wołacz:
(hej!)
DuluniuWitaj Duluniu!
Dzień dobry Duluniu!
Cześć Duluniu!
Gdzie jesteś Duluniu!?
Dobry wieczór Duluniu!