Odmiana imienia Dulunia przez przypadki

Dulunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dulunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Duluni

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Duluni

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dulunię

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DuluniaJak już wiecie mam na imię Dulunia.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Dulunia.
Autorem artykułu jest Dulunia.
Dobrze, że Dulunia grzecznie śpi.
W domu Dulunia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DuluniW domu babci Duluni od zawsze stał stary zegar.
Dla Duluni ten pies jest naprawdę bezcenny.
Szkoda że Duluni prawie że w ogóle nie ma.
Rodzina Duluni zginęła w wypadku samochodowym.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Duluni.

Celownik:
(komu? czemu?)
Kupiłem magnes na lodówkę.
Opowiadam o swoich zainteresowaniach.
Daję , to co najlepsze we mnie.
Proszę nie dokuczać!
Tym razem nie damy dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
DuluniObserwuję Duluni bardzo uważnie.
Chwyciła Duluni za rękaw płaszcza.
Popatrzyłam na Duluni przekonana, że zacznie mówić dalej.
Odprowadziłam Duluni do wyjścia.
Przed wejściem spotkaliśmy Duluni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Jadę na wycieczkę razem z .
Ale można sobie zrobić zdjęcie z .
Powinnam jednak pojechać z .
Jadę z na dyskotekę.
Razem z wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DulunięDzisiaj chciałam napisać o Dulunię.
No a teraz trochę więcej o Dulunię.
Artykuł o Dulunię wywołał burzę w mediach.
Kto dziś pamięta o Dulunię.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Dulunię.

Wołacz:
(hej!)
Witaj !
Dzień dobry !
Cześć !
Gdzie jesteś !?
Dobry wieczór !