Odmiana imienia Duleczka przez przypadki

Duleczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Duleczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Duleczki

Celownik
(komu? czemu?):Duleczce

Biernik
(kogo? co?):Duleczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Duleczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Duleczce

Wołacz
(hej!):Duleczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DuleczkaMam na imię Duleczka.
Jutro Duleczka wyjdzie ze szpitala.
Jak już wiecie mam na imię Duleczka.
Ma na imię Duleczka.
Dziś Duleczka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DuleczkiOd razu zobaczyła ich mama Duleczki.
Rozalia podeszła do Duleczki.
Tymczasem zauważyłam wpis Duleczki kilka dni temu.
Przez cały dzień czułam wzrok Duleczki na sobie.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Duleczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
DuleczceDzięki Duleczce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Oczywiście każdy przyzna rację Duleczce.
Kto wie, może Duleczce wyjdzie do na dobre.
Korzysta z okazji, by wyznać Duleczce miłość.
Nie wiem, co powiedzieć Duleczce.

Biernik:
(kogo? co?)
DuleczkęPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Duleczkę.
Patrzył na Duleczkę z pełnym zgrozy podziwem.
Przeprosiłam Duleczkę i poszłam dalej.
Przyniesiona przez Duleczkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Duleczkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DuleczkąPrzez chwilę oboje z Duleczką patrzyli na siebie.
Oboje z Duleczką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Razem z Duleczką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Razem z Duleczką zrobiłyśmy obiad.
Pracuję z Duleczką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DuleczceAnna sama już nie wie, co myśleć o Duleczce.
Kiedyś tam chciałam napisać o Duleczce.
Kilka słów od autora materiału o Duleczce.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Duleczce.
Przez chwilę pomyślałam o Duleczce.

Wołacz:
(hej!)
DuleczkoDobry wieczór Duleczko!
Duleczko! Uważaj!
Dzień dobry Duleczko!
Hej Duleczko!
Witaj Duleczko!