Odmiana imienia Dulcia przez przypadki

Dulcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dulcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dulci

Celownik
(komu? czemu?):Dulci

Biernik
(kogo? co?):Dulcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dulcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dulci

Wołacz
(hej!):Dulciu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DulciaJeśli jednak przegrasz, Dulcia zostaje z nami.
Na drugie imię mam Dulcia.
Dulcia nie umie śpiewać.
W domu Dulcia często urządza rodzicom pokazy mody.
Dulcia chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DulciPiszę list do Dulci.
Przyglądałam się dłoniom Dulci.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Dulci.
Rodzina Dulci wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Nie ma Dulci.

Celownik:
(komu? czemu?)
DulciZaproponowałem Dulci dwa tematy.
Dzięki Dulci mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Co tej Dulci po głowie chodzi?
Zszedłem z drogi Dulci i usiadłem w fotelu.
Chciałam szybko pochwalić się Dulci.

Biernik:
(kogo? co?)
DulcięSpojrzałam na Dulcię.
W Dulcię nagle coś wstąpiło.
Przeprosiłam Dulcię i poszłam dalej.
Chwyciła Dulcię za rękaw płaszcza.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Dulcię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DulciąSprzątam pokój z Dulcią.
Weekend spędzony z Dulcią był przesympatyczny.
Razem z Dulcią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Dulcią.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Dulcią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DulciPiszę o Dulci.
Bardzo fajny blog o Dulci.
Wspominam o Dulci.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Dulci.
Przygotowuje książkę o Dulci.

Wołacz:
(hej!)
DulciuDulciu! Uważaj!
Dulciu! Wróć do mnie!
Dobranoc Dulciu!
Dobry wieczór Dulciu!
Witaj Dulciu!