Odmiana imienia Wilbunia przez przypadki

Wilbunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wilbunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wilbuni

Celownik
(komu? czemu?):Wilbuni

Biernik
(kogo? co?):Wilbunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wilbunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wilbuni

Wołacz
(hej!):Wilbuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WilbuniaMa na imię Wilbunia.
Dobrze, że Wilbunia grzecznie śpi.
Autorem artykułu jest Wilbunia.
Dopiero do mnie dotarło, że Wilbunia już tu jest.
Jeśli jednak przegrasz, Wilbunia zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WilbuniPostawa Wilbuni była zupełnie inna.
Postanowiłam zadzwonić do Wilbuni.
Szukałem linków do strony Wilbuni.
W sobotę są urodziny Wilbuni.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Wilbuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
WilbuniDopiero teraz zrozumiałem, że Wilbuni coś się stało.
Słoik z kawą wyleciał Wilbuni z rąk.
Proszę Wilbuni nie dokuczać!
Zostawiam Wilbuni karteczkę i już mnie nie ma.
Oczywiście każdy przyzna rację Wilbuni.

Biernik:
(kogo? co?)
WilbunięSpoglądam na Wilbunię.
Wilbunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Wilbunię.
Obserwuję Wilbunię bardzo uważnie.
Spojrzałem znacząco na Wilbunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WilbuniąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Wilbunią.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Wilbunią.
A sytuacja z Wilbunią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Jadę na wycieczkę razem z Wilbunią.
Śpiewam z Wilbunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WilbuniKiedyś chciałam napisać wiersz o Wilbuni.
Wszyscy dyskutują o Wilbuni.
Nie wspomniałem na początku o Wilbuni.
Myślał o Wilbuni i o swoim życiu.
Pamiętajmy o Wilbuni i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
WilbuniuDobranoc Wilbuniu!
Dzień dobry Wilbuniu!
Cześć Wilbuniu!
Hej Wilbuniu!
Gdzie jesteś Wilbuniu!?