Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Wilbunia?
Imię żeńskie Wilbunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia kłopot. Problem z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Wilbunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Wilbunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Wilbuni.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Wilbuni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Wilbunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Śpiewam z Wilbunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Rozmawiam o Wilbuni.
Wołacz (Hej!): Wilbuniu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wilbunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Wilbunia przez przypadki.