Jak się odmienia przez przypadki imię Wilbunia?
Imię żeńskie Wilbunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia trudność. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Wilbunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Wilbunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Piszę list do Wilbuni.
Celownik (komu? czemu?): Pomagam Wilbuni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Wilbunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Śpiewam z Wilbunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Rozmawiam o Wilbuni.
Wołacz (Hej!): Gdzie jesteś Wilbuniu!?
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wilbunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Wilbunia przez przypadki.