Odmiana imienia Viktoria przez przypadki

Viktoria imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Viktoria

Dopełniacz
(kogo? czego?):Viktorii

Celownik
(komu? czemu?):Viktorii

Biernik
(kogo? co?):Viktorię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Viktorią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Viktorii

Wołacz
(hej!):Viktorio!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ViktoriaDla mnie było już jasne, ze Viktoria umiera.
Mam na imię Viktoria.
Autorem niniejszego tekstu jest Viktoria.
Moje drugie imię to właśnie Viktoria.
Gdzie jest Viktoria?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ViktoriiLubię śpiewać zwłaszcza dla Viktorii.
Rozalia podeszła do Viktorii.
Na korytarzu blisko pokoju Viktorii stało kilka osób.
Rodzina Viktorii zginęła w wypadku samochodowym.
Przyglądałam się dłoniom Viktorii.

Celownik:
(komu? czemu?)
ViktoriiOczywiście każdy przyzna rację Viktorii.
Powiedz wszystkim i Viktorii, że nic mi nie jest.
Dzięki Viktorii mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Zaproponowałem Viktorii dwa tematy.
Coś muszę Viktorii powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
ViktorięPatrzył na Viktorię z pełnym zgrozy podziwem.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Viktorię bardzo przyjaźnie.
Spojrzałem znacząco na Viktorię.
Obserwuję Viktorię bardzo uważnie.
Czekałam na Viktorię w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ViktoriąOboje z Viktorią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Viktorią.
Śpiewam z Viktorią.
Jadę na wycieczkę razem z Viktorią.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Viktorią na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ViktoriiDzisiaj chciałam napisać o Viktorii.
Dziś napiszę o Viktorii.
Chciałbym być teraz przy Viktorii.
Mowa oczywiście o Viktorii.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Viktorii.

Wołacz:
(hej!)
ViktorioGdzie jesteś Viktorio!?
Dobranoc Viktorio!
Hej Viktorio!
Viktorio! Uważaj!
Dzień dobry Viktorio!