Odmiana imienia Viktorunia przez przypadki

Viktorunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Viktorunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Viktoruni

Celownik
(komu? czemu?):Viktoruni

Biernik
(kogo? co?):Viktorunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Viktorunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Viktoruni

Wołacz
(hej!):Viktoruniu!

Przykłady odmiany imienia Viktorunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Viktorunia

Jeśli jednak przegrasz, Viktorunia zostaje z nami.
Dziś Viktorunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Za chwilę wróci Viktorunia z lasu.
Dopiero do mnie dotarło, że Viktorunia już tu jest.
Viktorunia nie umie śpiewać.

Dopełniacz (kogo? czego?): Viktoruni

Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Viktoruni.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Viktoruni.
Szukałem linków do strony Viktoruni.
Jadę do Viktoruni.
Nie ma Viktoruni.

Celownik (komu? czemu?): Viktoruni

Przyglądam się Viktoruni.
Mama przyznała rację Viktoruni.
Viktoruni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Kupiłem Viktoruni magnes na lodówkę.
Ten nie pozostał dłużny Viktoruni.

Biernik (kogo? co?): Viktorunię

Przed wejściem spotkaliśmy Viktorunię.
Spojrzał na Viktorunię z zaciekawieniem.
Podchodzi, całuje Viktorunię i idzie do wyjścia.
Pożegnali w końcu Viktorunię i wyszli razem.
Spojrzałam na Viktorunię w wymownym geście.

Narzędnik (z kim? z czym?): Viktorunią

Razem z Viktorunią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Siedzieliśmy z Viktorunią na kanapie.
Oboje z Viktorunią wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Viktorunią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Sprzątam pokój razem z Viktorunią.

Miejscownik (o kim? o czym?): Viktoruni

Na koniec parę słów o Viktoruni.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Viktoruni.
No a teraz trochę więcej o Viktoruni.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Viktoruni.
Dobrze, że wspomniałeś o Viktoruni.

Wołacz (hej!): Viktoruniu

Gdzie jesteś Viktoruniu!?
Cześć Viktoruniu!
Dobranoc Viktoruniu!
Witaj Viktoruniu!
Dziękuję Viktoruniu za rozmowę!