Jak odmienić imię Viktoria w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Viktoria należy do tych imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia problem. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Viktoria przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Viktoria - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Viktorii.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Viktorii.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Viktorię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Viktorią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Viktorii.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Viktorio!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Viktoria oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Viktoria przez przypadki.