Odmiana imienia Vikunia przez przypadki

Vikunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Vikunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Vikuni

Celownik
(komu? czemu?):Vikuni

Biernik
(kogo? co?):Vikunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Vikunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Vikuni

Wołacz
(hej!):Vikuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
VikuniaVikunia chce pójść ze mną na spacer.
Za chwilę wróci Vikunia z lasu.
Jak już wiecie mam na imię Vikunia.
Vikunia wraca do domu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Vikunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
VikuniDla Vikuni ten pies jest naprawdę bezcenny.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Vikuni.
Rozalia podeszła do Vikuni.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Vikuni.
Tato Vikuni produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
VikuniZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Vikuni.
Nie wiem, co powiedzieć Vikuni.
Vikuni wpadły w ucho słowa piosenki.
Vikuni włosy stanęły dęba na głowie.
Ja na pewno przekaże swój procent Vikuni.

Biernik:
(kogo? co?)
VikunięSpojrzałem znacząco na Vikunię.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Vikunię bardzo przyjaźnie.
Przyniesiona przez Vikunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzałam na Vikunię jak dopisuje kolejne literki.
Sierżant wpatrywał się w Vikunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
VikuniąŚpiewam z Vikunią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Vikunią.
Razem z Vikunią zrobiłyśmy obiad.
Siedzieliśmy z Vikunią przy basenie.
Refleksyjnie po spotkaniu z Vikunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
VikuniWszyscy dyskutują o Vikuni.
Kiedyś tam chciałam napisać o Vikuni.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Vikuni.
Myślę o Vikuni.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Vikuni.

Wołacz:
(hej!)
VikuniuWitaj Vikuniu!
Dziękuję Vikuniu za rozmowę!
Dobry wieczór Vikuniu!
Hej Vikuniu!
Vikuniu! Gdzie jesteś?