Odmiana imienia Vika przez przypadki

Vika imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Vika

Dopełniacz
(kogo? czego?):Viki

Celownik
(komu? czemu?):Vice

Biernik
(kogo? co?):Vikę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Viką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Vice

Wołacz
(hej!):Viko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
VikaDopiero do mnie dotarło, że Vika już tu jest.
Vika ma katar i źle się czuje.
Dobrze, że Vika grzecznie śpi.
Vika wraca do domu.
Vika nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
VikiPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Viki.
Przez cały dzień czułam wzrok Viki na sobie.
Przed sobą ujrzałam rękę Viki.
Pożyczę od Viki samochód i możemy jechać.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Viki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ViceVice oczy błyszczą.
Dzięki Vice mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Vice wpadły w ucho słowa piosenki.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Vice.
Daję Vice, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
VikęPatrzył na Vikę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Obserwuję Vikę bardzo uważnie.
Przed sesją zapytałam Vikę co lubi.
Spojrzałam na Vikę jak dopisuje kolejne literki.
Widziałem dzisiaj Vikę z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
VikąObie z Viką postawiłyśmy na zmiany.
Jadę na wycieczkę razem z Viką.
Razem z Viką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Siedzieliśmy z Viką przy basenie.
Wymyśliłam z Viką nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
VicePamiętajmy o Vice i jej rodzinie.
Przygotowuje książkę o Vice.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Vice.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Vice.
Mowa oczywiście o Vice.

Wołacz:
(hej!)
VikoCześć Viko!
Viko! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Viko!?
Dobry wieczór Viko!
Dziękuję Viko za rozmowę!