Odmiana imienia Veronika przez przypadki

Veronika imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Veronika

Dopełniacz
(kogo? czego?):Veroniki

Celownik
(komu? czemu?):Veronice

Biernik
(kogo? co?):Veronikę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Veroniką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Veronice

Wołacz
(hej!):Veroniko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
VeronikaCo robi Veronika?
Veronika nie umie śpiewać.
Jak już wiecie mam na imię Veronika.
Na drugie imię mam Veronika.
Ma na imię Veronika.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
VeronikiW sobotę są urodziny Veroniki.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Veroniki.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Veroniki.
Szukałem linków do strony Veroniki.
Przed domem Veroniki zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
VeroniceOpowiedziałam Veronice o przykrości która mnie spotkała.
Powiedz wszystkim i Veronice, że nic mi nie jest.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Veronice.
Tego Veronice było już za wiele.
Od początku próbujemy pomóc Veronice.

Biernik:
(kogo? co?)
VeronikęPrzyniesiona przez Veronikę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Na Veronikę spłynęła niewymowna ulga.
Spotkałam Veronikę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Kacper patrzył na Veronikę ze zdumieniem.
Przeprosiłam Veronikę i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
VeronikąRazem z Veroniką zrobiłyśmy obiad.
Ja z Veroniką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Tym razem korespondowałam z Veroniką.
Dorota spotkała się z Veroniką.
Razem z Veroniką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
VeronicePrzez chwilę pomyślałam o Veronice.
Kiedyś chciałam napisać o Veronice.
Chciałbym być teraz przy Veronice.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Veronice.
Wspominam o Veronice.

Wołacz:
(hej!)
VeronikoVeroniko! Gdzie jesteś?
Dobranoc Veroniko!
Witaj Veroniko!
Gdzie jesteś Veroniko!?
Veroniko! Uważaj!