Odmiana imienia Veronusia przez przypadki

Veronusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Veronusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Veronusi

Celownik
(komu? czemu?):Veronusi

Biernik
(kogo? co?):Veronusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Veronusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Veronusi

Wołacz
(hej!):Veronusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
VeronusiaAutorem artykułu jest Veronusia.
Dopiero do mnie dotarło, że Veronusia już tu jest.
Veronusia ma katar i źle się czuje.
Za chwilę wróci Veronusia z lasu.
Veronusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
VeronusiBardzo podoba mi się wypracowanie Veronusi.
Jadę do Veronusi.
W sobotę są urodziny Veronusi.
Specjalnością Veronusi jest jazda na koniu.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Veronusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
VeronusiDzięki Veronusi święta nabrały nowego wymiaru.
Tym razem nie damy Veronusi dojść do głosu.
Od początku próbujemy pomóc Veronusi.
Veronusi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Veronusi oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
VeronusięSpojrzała na Veronusię jeszcze raz.
Pożegnali w końcu Veronusię i wyszli razem.
Patrzy na Veronusię wyczekująco.
W Veronusię nagle coś wstąpiło.
Veronusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
VeronusiąSiedzieliśmy z Veronusią na ławce w parku.
Razem z Veronusią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Obie z Veronusią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Weekend spędzony z Veronusią był przesympatyczny.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Veronusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
VeronusiKto dziś pamięta o Veronusi.
Powiedz mi, co myślisz o Veronusi.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Veronusi.
Dzisiaj chciałam napisać o Veronusi.
Na pewno słyszałyście o Veronusi.

Wołacz:
(hej!)
VeronusiuHej Veronusiu!
Gdzie jesteś Veronusiu!?
Veronusiu! Uważaj!
Dziękuję Veronusiu za rozmowę!
Dobranoc Veronusiu!