Odmiana imienia Veronunia przez przypadki

Veronunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Veronunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Veronuni

Celownik
(komu? czemu?):Veronuni

Biernik
(kogo? co?):Veronunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Veronunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Veronuni

Wołacz
(hej!):Veronuniu!

Przykłady deklinacji imienia Veronunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Veronunia

Ma na imię Veronunia.
Ja i Veronunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Za chwilę wróci Veronunia z lasu.
Jak już wiecie mam na imię Veronunia.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Veronunia.

Dopełniacz (kogo? czego?): Veronuni

Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Veronuni.
Postanowiłam zadzwonić do Veronuni i chłopaków.
Zbieramy na nowy wózek dla Veronuni.
Rodzina Veronuni zginęła w wypadku samochodowym.
Od razu zobaczyła ich mama Veronuni.

Celownik (komu? czemu?): Veronuni

Tym razem nie damy Veronuni dojść do głosu.
Veronuni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Powiedz wszystkim i Veronuni, że nic mi nie jest.
Veronuni oczy błyszczą.
Musiałam się zwierzyć Veronuni.

Biernik (kogo? co?): Veronunię

Doprowadził tym Veronunię do stanu bliskiego apopleksji.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Veronunię.
Podchodzi, całuje Veronunię i idzie do wyjścia.
Spoglądam na Veronunię.
Na Veronunię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik (z kim? z czym?): Veronunią

Byliśmy z Veronunią na jarmarku.
A sytuacja z Veronunią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Oboje z Veronunią wybuchliśmy śmiechem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Veronunią.
Ja z Veronunią chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik (o kim? o czym?): Veronuni

Niestety, nie umiała zapomnieć o Veronuni.
Kiedyś chciałam napisać o Veronuni.
Na pewno słyszałyście o Veronuni.
Pamiętajmy o Veronuni i jej rodzinie.
Na koniec parę słów o Veronuni.

Wołacz (hej!): Veronuniu

Gdzie jesteś Veronuniu!?
Witaj Veronuniu!
Dobry wieczór Veronuniu!
Dzień dobry Veronuniu!
Hej Veronuniu!