Odmiana imienia Martunia przez przypadki
Martunia imię żeńskie
PrzypadekLiczba pojedyncza
Mianownik
(kto? co?):Martunia
Dopełniacz
(kogo? czego?):Martuni
Celownik
(komu? czemu?):Martuni
Biernik
(kogo? co?):Martunię
Narzędnik
(z kim? z czym?):z Martunią
Miejscownik
(o kim? o czym?):o Martuni
Wołacz
(hej!):Martuniu!
PrzypadekLiczba mnoga
Mianownik
(kto? co?):Martunie
Dopełniacz
(kogo? czego?):Martuń
Celownik
(komu? czemu?):Martuniom
Biernik
(kogo? co?):Martunie
Narzędnik
(z kim? z czym?):z Martuniami
Miejscownik
(o kim? o czym?):o Martuniach
Wołacz
(hej!):Martunie!
Imię żeńskie Martunia jest zdrobnieniem
Imię żeńskie Martunia jest zdrobnieniem od imienia głównego: Marta.
Przykłady deklinacji imienia Martunia w zdaniach
PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej
Mianownik:
(kto? co?)
MartuniaMartunia nie umie grać na gitarze.
Autorem artykułu jest Martunia.
Za chwilę wróci Martunia z lasu.
Ma na imię Martunia.
Autorem niniejszego tekstu jest Martunia.
Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MartuniTym razem prezentujemy wystawę Martuni.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Martuni.
Zaproszenia na urodziny Martuni są gotowe.
Przed sobą ujrzałam rękę Martuni.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Martuni.
Celownik:
(komu? czemu?)
MartuniKorzysta z okazji, by wyznać Martuni miłość.
Zerwał jabłko i podał je Martuni.
Coś muszę Martuni powiedzieć, stoi i czeka.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Martuni coś się stało.
Dzięki Martuni mamy kolejny artykuł po polsku.
Biernik:
(kogo? co?)
MartunięPodchodzi, całuje Martunię i idzie do wyjścia.
Doprowadził tym Martunię do stanu bliskiego apopleksji.
Kawę kupioną przez Martunię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Przeprosiłam Martunię i poszłam dalej.
Sierżant wpatrywał się w Martunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MartuniąOboje z Martunią wybuchliśmy śmiechem.
Byliśmy z Martunią na jarmarku.
Dwa dni temu miałam z Martunią śmieszną przygodę.
Razem z Martunią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Refleksyjnie po spotkaniu z Martunią.
Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MartuniW powrotnej drodze myślał o Martuni.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Martuni.
Zapraszam na film dokumentalny o Martuni.
Powoli spełniam swoje marzenia o Martuni.
Więcej o Martuni znajdziecie na naszej stronie.
Wołacz:
(hej!)
MartuniuGdzie jesteś Martuniu!?
Dobranoc Martuniu!
Hej Martuniu!
Witaj Martuniu!
Dzień dobry Martuniu!
Pozostałe informacje na temat odmiany imienia Martunia:
Wyżej wymieniona odmiana imienia Martunia pochodzi z bazy danych imion polskich i zagranicznych znajdującej się w serwisie BazaDanych.INFO.
Jak się pisze imię Martunia? Piszemy o Martuni czy o Martunii?
Jak się odmienia przez przypadki imię Martunia?
Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Martunia?
Jak odmienić imię Martunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie „Martunia” w słownikach zewnętrznych
Pod spodem znajdziesz linki do zewnętrznych słowników, w których znaleziono informacje związane z imieniem żeńskim Martunia:
» Szukaj informacji o imieniu żeńskim Martunia w wyszukiwarce Google.
» Opisy do krzyżówki dla imienia żeńskiego Martunia.
» Rymy do imienia żeńskiego Martunia.
» Wyjaśnienie znaczenia imienia żeńskiego Martunia.